Parki wokół centrum miasta

Zapoczątkowane w XIX wieku stopniowe likwidowanie murów miejskich, które stały się już przeżytkiem i ograniczały rozwój miasta, w połączeniu z zasypywaniem fos, uwolniło znaczne tereny otaczające pierścieniem centrum Opawy. Za sprawą opawskiego burmistrza Johanna Josepha Schösslera tereny te nie zostały zabudowane, zamiast tego w miejsce południowego półkola murów miejskich między ulicami Jaktařską i Bramą Raciborską zaczęły powstawać pasy parków, w tych czasach nazywane kioskami (od kiosków z wyszynkiem, które znajdowały się na tym terenie).

W kierunku z zachodu na wschód między miejską Kasą Oszczędnościową a budynkiem dzisiejszego Domu Miejskiego (Obecní dům) znajduje się Park Dvořáka (Dvořákovy sady), do końca drugiej wojny światowej noszący nazwę Leopolda Heidericha, założyciela pierwszego w Opawie szpitala. Najpierw w tym miejscu w 1865 roku posadzono aleję łączącą górną część dzisiejszych ulic Ostrožnej i Matičnej, a pod koniec lat 60. XIX wieku promenada została przedłużona na pozostałym terenie w kierunku ulicy Čapka. Z zachowanego do dziś dekoracyjnego wyposażenia parku można na przykład podziwiać skrzynkę meteorologiczną z 1913 roku, stojącą naprzeciwko dzisiejszej Medycznej Szkoły Średniej. Została tu przeniesiona po drugiej wojnie światowej z Náměstí Republiky (rynek), gdzie stanęła z okazji 65. rocznicy sprawowania władzy przez cesarza Franciszka Józefa I. W secesyjnej skrzynce znajduje się termometr i barometr, jej kopuła jest ozdobiona płaskorzeźbami przedstawiającymi listowie, a na szczycie umieszczono posążek żaby. W setną rocznicę urodzin pochodzącego z Opawy, znanego czeskiego poety Petra Bezruča, w 1967 roku w Parku Dvořáka stanął pomnik twórcy. To wspólne dzieło architekta Jana Benetki i pary małżeńskiej Vladimíra Kýna, autora siedmiu granitowych bloków, na których znajdują się cytaty ze Śląskich pieśni oraz rzeźbiarki Jaroslavy Lukešovej, która stworzyła wykonaną z brązu rzeźbę siedzącego poety. Do 1945 roku w parku znajdowała się również rzeźba Ludvíka Jahna, założyciela niemieckich stowarzyszeń gimnastycznych, tzw. Turnvereine.

Na terenie między dzisiejszym Obecním domem a Ptačím vrchem (Ptasie Wzgórze) znajduje się Park Wolności (Sady Svobody). Pierwotnie od 1834 roku w luce późniejszej ulicy Masarykowej stała tzw. Templ – pomnik burmistrza Schösslera, zbudowany krótko po jego śmierci w formie antycznej świątyni. W tym miejscu zastąpił ją później posąg cesarza Józefa II, postawiony w setną rocznicę jego śmierci w 1890 roku. Można go było tu podziwać do 1922 roku. W tych czasach park nosił też imię cesarza. Posąg Józefa II zastąpił w 1922 roku pomnik poety Fridricha Schillera. Od końca lat pięćdziesiątych znajduje się tu fontanna z wykonaną z piaskowca rzeźbą Odrodzonej Opawy, dłuta Vincenca Havla. Alegoryczna rzeźba kobiecej postaci, robiącej krok w kierunku Alei Masaryka, ma u podstawy herb miasta.

Ptačí vrch (Ptasie Wzgórze), oddzielający Park Wolności (sady Svobody) od Parku  Křížkovskiego, jest jedyną pozostałością dawnych umocnień bastionowych. Tak zwany Szaniec Lüttermanna, zbudowany w drugiej połowie XVII wieku, miał być pierwotnie zrównany z ziemią, ostatecznie został obniżony o połowę, wkomponowany w park, a pod koniec XVIII wieku na jego szczycie zbudowano pawilon muzyczny. Swoją nazwę miejsce to zyskało w związku z odłowem ptaków w XIX wieku oraz ze względu na ptasie woliery, znajdujące się tutaj aż do lat 90. XX wieku. W 2007 roku zainstalowane tutaj także trzy brązowe, stylizowane rzeźby ptaków z obrotowymi głowami i świecącymi oczami, autorstwa rzeźbiarza Kurta Gebauera, urodzonego w Hradcu nad Moravicí.

Park Křížkovskiego, zaczynający się mniej więcej na wschodniej stronie Ptačího vrchu, nosi nazwę upamiętniającą Pavla Křížkovskiego pochodzącego z niedalekich Holasovic. Jego wykonany z brązu portret, autorstwa rzeźbiarki Jaroslavy Lukešovej, jest osadzony w stoku niedaleko schodów prowadzących na szczyt wzgórza. Pierwotnie w tych miejscach stał posąg kompozytora E. S. Engelsberga, którego imię park również nosił. Na zboczu dawanego Szańca Lüttermanna na przełomie XIX i XX wieku odsłonięto również skalniak z niedawno odnowionym brązowym medalionem botanika Emanuela Urbana. Skalniak imitował naturalną scenerią alpejskiej przyrody, wśród wapiennych skał rosły tu byliny, charakterystyczne dla Alp. W 1964 roku dodano tu płytę pamiątkową, upamiętniającą profesora Urbana i jego czeskiego kolegę Tomáša Svěráka.

Pierścień głównych parków, otaczających miasto, zamyka Park Smetany (Smetanovy sady) leżący na terenie między kościołem św. Jana Chrzciciela i Śląskim Muzeum Ziemskim.  Zakończenie prac związanych z aranżacją Parku Smetany oraz instalacja rzeźby Fridricha Schillera nastąpiło w 1876 roku. W latach 20. ubiegłego wielu na jego miejscu ustawiono popiersie kompozytora Bedřicha Smetany, dłuta rzeźbiarza Otakara Španiela. Na terenie parku niedaleko kościoła joannitów zachowały się też pozostałości dawnych murów miejskich z gotyckim portalem.