Obecní dům

Wznoszenie imponującego budynku na górnym końcu ulicy Ostrožnej, znanego dziś jako Obecní dům, czyli reprezentacyjny dom miejski, rozpoczęto w 1911 roku, gdy miejscowa filia Austro-Węgierskiego Banku, mającego dotychczas siedzibę przy obecnej Alei Masaryka (Masarykova třída), kupiła dom bankiera Konráda Krappa. Wkrótce przystąpiła do wznoszenia na jego miejscu nowego budynku banku.

Przygotowanie projektu wiedeńska centrala banku powierzyła tamtejszemu architektowi Rudolfowi Eislerowi. Nowy budynek miał stanowić uzupełnienie koncepcji urbanistycznej byłego architekta miejskiego inżyniera Eduarda Labitzkiego, który na wzór wiedeńskiej Ringstrassse stworzył reprezentacyjną aleję, otaczającą centrum miasta. Budynek banku stanowił tym samym uzupełnienie szeregu budynków publicznych oraz szkół stojących na odcinku od miejskiej kasy oszczędnościowo-pożyczkowej aż do budynku Izby Handlowej i Gospodarczej. Jednocześnie bank miał uczestniczyć w koncepcji przebudowy ulicy Ostrožnej, ostatecznie plan ten nie został jednak zrealizowany. W warstwie symbolicznej budynek, podobnie jak pozostałe znaczące budynki publiczne, miał podkreślać reprezentacyjny charakter śląskiej metropolii.  Samą budowę powierzono firmie budowlanej Aloisa Geldnera, która realizowała ją od roku 1914 przez kolejne cztery lata, jej zakończenie utrudniały bowiem zdarzenia wojenne.

Architekt Eisler, wierny uczeń swojego mistrza z Akademii Wiedeńskiej Fridricha Ohmanna, podjął się realizacji budynku banku w stylu neobarokowym, wykorzystując elementy neoklasycystyczne oraz inspiracje wagnerowską moderną i neobiedermeierem. Budynek ma trzy kondygnacje z dwoma prostopadłymi, poprzecznymi traktami oraz mały dziedziniec przy północnej stronie. Trójosiowa fasada od strony ulicy Ostrožnej jest podzielona przez ryzalit nad wejściem, z dwoma kolumnami jońskimi. Kolejne cztery kolumny powtarzają się na południowej stronie budynku i podpierają potężny gzyms między drugą a trzecią kondygnacją. Przestrzeń nad rzeźbionymi drzwiami wejściowymi, po bokach których znajdują się stylizowane rzeźby lwów, jest wypełniona balkonem z rzeźbami nieznanego autora, przedstawiającymi boga handlu Merkurego i boginię hojności i płodności Ceres wraz z dwojgiem dzieci po bokach. Druga alegoryczna rzeźba bogini Ceres, pierwotnie umieszczona w Parku Miejskim (Městské sady), znajduje się dziś przed głównym wejściem do budynku. Parter banku, dostępny po schodach z holu wejściowego, był wykorzystywany jako pomieszczenia mieszkalne. Przez centralną klatkę schodową z pustym prostokątnym środkiem wchodziło się na pierwsze piętro, wykorzystywane jako sala operacyjna banku. Drugie piętro służyło jako samodzielne mieszkanie dla naczelnika banku.

Pod koniec drugiej wojny światowej budynek znacznie ucierpiał i konieczne było podjęcie prac sanacyjnych. Wartość zabytkowa budowli została dodatkowo obniżona w następstwie bezdusznych przeróbek budowlanych, podjętych w latach 60. i później w latach 80. W latach 60. w budynku mieścił się Państwowy Bank Czechosłowacki, a od 1990 roku zaczął go użytkować na swoje potrzeby inny bank - Komerční banka. W 2005 roku budynek został odkupiony przez miasto Opawa z planem wykorzystania go do celów związanych z kulturą. W latach 2008-2009 przystąpiono do rekonstrukcji mającej na celu przywrócenie pierwotnego wyglądu budynku. Została wyremontowana fasada wraz z elementami ozdobnymi, blaszany dach zastąpiono szkliwioną dachówką, zmieniło się też otoczenie budynku. Zgodnie z zasadami ochrony zabytków zrekonstruowane zostały wnętrza, gdzie przede wszystkim starano się zachować wygląd klatki schodowej i sali operacyjnej banku. W suterenie budynku, który jest teraz siedzibą Opawskiej Organizacji Kulturalnej, mieści się  muzyczny Klub Art, na parterze reprezentacyjna Sala Burmistrzów (Sál purkmistrů) i kawiarnia, na pierwszym piętrze jest stała ekspozycja muzealna o historii miasta Opawy, a na drugim galeria i salonik Schösslera.