Kościół Trójcy Przenajświętszej

Kościół Trójcy Przenajświętszej na dawnym Przedmieściu (předměstí) Jaktařskim , podobnie jak sto lat starszy kościół św. Katarzyny w Kateřinkach, został zbudowany w samym środku średniowiecznej Opawy. W późniejszym okresie poddany rozległym przebudowom, które wyraźnie zmieniły charakter i wygląd budowli, ale zachowały jej oryginalny, późnośredniowieczny styl.

Początki kościoła sięgają 1463 roku, gdy w miejscu gminnych pastwisk w pobliżu kanału młyńskiego wzdłuż drogi do Głubczyc został wytyczony plac pod budowę nowego kościoła, otoczony owalnym cmentarzem, ogrodzonym płotem. Chociaż budowa została stosunkowo szybko zakończona, urządzenie wnętrza i poświęcenie obiektu wstrzymały wojny religijne między poplecznikami Jerzego z Podiebradów i Macieja Korwina. Udekorowanie głównego ołtarza płytowym obrazem św. Trójcy jest datowane już na 1473 rok. Ten cenny obraz namalowany na desce szczęśliwie zachował się do dzisiejszych czasów i można przypuszczać, że jego autorem był jeden z miejscowych artystów. Odkryte wcześniej srebrne i pozłacane dewocjonalia pozwalają domniemywać, że obraz był też przedmiotem adoracji.  Sam kościół najpierw w 1481 roku przeszedł pod zarząd Zakonu Rycerzy Niemieckich i w końcu siedem lat później został uroczyście poświęcony.

Kościół zaprojektowano jako niską jednonawową świątynię z pięciobocznym prezbiterium, podzieloną podporami, prezbiterium było najprawdopodobniej zwieńczone sklepieniem żebrowym. Obok kościoła do 1782 roku miała stać pustelnia, którą potem zastąpiła wikarówka. Przeróbki budowlane objęły budowlę sakralną w XVIII wieku – w 1732 roku została wzniesiona barokowa dzwonnica, a także w ciągu tego stulecia wnętrze ozdobił obraz przedstawiający św. Urbana, autorstwa Ignacego Raaba oraz obraz Niepokalanej, którego autora nie znamy. Bardziej znacząca ingerencja w formę kościoła nastąpiła w 1854 roku. Zyskał wtedy nowy dach czterospadowy, kryty łupkiem oraz późnoempirową dzwonnicę, o ośmiobocznej drewnianej konstrukcji. Przełom XIX i XX wieku w związku ze stopniowym tworzeniem parku w sąsiedztwie i połączeniem linią tramwajową z miastem przyniósł likwidację cmentarza i wikarówki. W latach 1905 – 1907 pod kierunkiem budowniczego Aloisa Geldnera zastąpiono pierwotną wieżę nową, murowaną wieżą na planie kwadratu, zakończoną oktogonem i hełmem z otwartym świetlikiem. W 1997 roku kościół został dotkliwie uszkodzony przez powódź i później wyremontowany.

Wiedzę o zwykłych i wyjątkowych wydarzeniach związanych z historią toczącą się wokół kościoła przed połową XIX wieku możemy uzyskać z pism Erazma Kreuzingera: codziennie rano miały być tutaj odprawiane nabożeństwa, a w święto Trójcy Świętej z kościoła parafialnego szła procesja, na uroczystości przybywali nawet cudzoziemcy, głównie z pruskiej części Śląska. W 1856 roku po zakończonej renowacji kościół odwiedził arcyksiążę Maksymilian - wielki mistrz Zakonu Rycerzy Niemieckich, którzy administrowali obiektem aż do końca drugiej wojny światowej. Jako ciekawostkę dodajmy jeszcze, że gdy w 1683 roku przez Opawę szły wojska polskiego króla Jana III Sobieskiego na pomoc Wiedniowi, oblężonemu przez Turków, część wojsk obozowała właśnie w pobliżu kościoła.