Wynalazcy

Schinzel Karel

* 20. 12. 1886 Edrovice pow. Bruntal – + 23. 11. 1951 Wiedeń (A) 
Wynalazca metod technologicznych przy opracowaniu barwnej fotografii i materiałów wybuchowych.

Gospoda w małej wsi nie przynosiła dochodu i rodzina w 1896 roku przeniosła się do Opawy, gdzie jego ojciec prowadził działalność całkiem odmienną od pierwotnej, produkcję i sprzedaż żaluzji. Karel powinien był zakład ojca przejąć, ale wszystko wyszło inaczej. W Opawie wprawdzie skończył dwuletnią szkołę handlową, ale jego zainteresowanie coraz bardziej zmierzało ku chemii. Nie poszedł do pracy u ojca, ale podjął pracę księgowego w fabryce chemicznej. Tam miał bowiem okazję do eksperymentowania z procesami produkcyjnymi fotografii. Już w roku 1905 został mu przyznany austriacki patent na „Proces sporządzania barwnych fotografii”.
Po studiach w Wiedniu wrócił do macierzystej fabryki, jednak podczas wojny został skierowany do produkcji materiałów wybuchowych. Nad tą problematyką pracował badawczo. Napisał pracę doktorską o pozyskiwaniu mannitu i sorbitu dla materiałów wybuchowych i w Wiedniu był promowany na doktora nauk technicznych. Następnie wrócił do Opawy, gdzie dom swojego ojca przemienił na chemiczne laboratorium badawcze, z którego wyszedł szereg patentów o znaczeniu światowym. Wyniki swoich badań publikował w czasopiśmie „Das Lichtbild” i przez to na siebie zwrócił uwagę niemieckiej firmy Agfa i amerykańskiej firmy Kodak. Firma Kodak wykupiła od Schinzela łącznie 27 patentów i w 1937 roku pracował on dla niej zarówno w Rochester, jak i w Londynie nad ulepszeniem procesu Kodachrom. Do Opawy już nie wrócił, jednak od marca 1938 r. osiadł w Baden w pobliżu Wiednia. Tam pod koniec wojny spotkała go katastrofa. Podczas bombardowania Baden zostało zniszczone zarówno jego laboratorium badawcze, jak i biblioteka z wielu zapiskami i wykresami. Ponadto jego pracę przerwała nagła ślepota.